Santa Turwa Melancholia

bukins

Standartowy topic na rozruszanie Waszego zdechłego póki co forum Wink

Mile widziane posty, w których oprócz tego, czym się aktualnie jaracie, będa zawarte jakieś Wasze komentarze i opinie. Nabijanie jedno linijkowych postów mija się z celem.

Satyricon - Now, diabolical

Satyr z Frostem atakują ponownie. Ich najnwoszy album daje porządnego kopa w dupę każdemu fanu tego zespołu. Tym razem album nie jest tak extremalny jak poprzednie. Dominują średnie tempa i chwytliwe refreny, a do tego w necie można znaleźć mnóstwo zarzutów co do pracy perkusji. Jednak IMO album brzmi wyśmienicie. Jest surowo i potężnie. Gdy Satyr wykrzykuje refren w tytułowym kawałku, to aż mnie ciarki przechodzą Wink

Dobry, eksperymentalny black metal z rodem Norwegii. Polecam.

Anathema - A fine day to exit

Muzyka na tym albumie jest bardzo spokojna i klimatyczna. W sam raz do słuchania przed snem czy też książce. Album ma ten niewiele wspólnego z metalem, bliżej tu do progresywnego grania. Jest marzycielsko, a czasem wręcz złowieszczo. Lubię takie albumy, które można zaryzykować, że zmuszają do refleksji. Dla miłośników dobrego i spokojnego grania - pozycja obowiązkowa.

wolo

Świetliki i Linda - Las Putas Melancolicas

kolejna płyta krakowskiego poety Marcina Świetlickiego i jego zespołu, tym razem eksperymentalnie z udziałem Bogusława Lindy, który przez wielu ludzi lubiany jest nie za bardzo. Przyznam się, że też raczej sceptycznie podchodziłem do tego przedsięwzięcia, jednak to co usłyszałem nie zawiodło mnie w żaden sposób, Linda w swojej roli jak słychać czuje się świetnie i świetnie wypada w nagraniach. Ogółem świetna płyta która nie ustępuje poprzednim, tak muzycznie jak i tekstowo.

Kasabian - Kasabian

pierwszy album ciekawej kapeli z Wysp, o którym w zasadzie nie wiem co mógłbym napisać. Alternatywne granie, słychać trochę trip-hopu, w tle można wyczuć nieco punko-rapu typu RATM, trochę elektroniki, a nawet housu i psychodeli.. momentami kojarzy się z Chemical Brothers. A właściwie to każdy usłyszy tam to co będzie chciał.. o ile się zdecyduje posłuchać.

Tool - 10000 Days

najnowsza płyta grupy Tool. Generalnie mógłbym skończyć w tym miejscu bo nic więcej pisać nie trzeba. Ponad godzina muzyki, na którą wielu czekało od 5 lat, niektórych rozczarowuje, ale podobnie jak przy poprzedniku, tylko na początku. Do płyty jak zwykle trzeba podejść indywidualnie i przekonać się do niej. Znów doświadczymy skomplikowanych kompozycji połączonych z przenikającym basem i nienormalnymi riffami na gitarze przeplatanych z szepcącym i krzyczącym naprzemian wokalem, znów różne świry będą się mogły doszukiwać na płycie ciągów, spirali i najdziwniejszych interpretacji każdego dźwięku i słowa. Czyli Lateralusa ciąg dalszy połączony ze starszymi dokonaniami plus zupełnie nowe pomysły.

numerubutu

no no bukins, jestem pod wrazeniem :). a fine day to exit anathemy faktycznie bardzo dobre. klimatowo przypomina mi raczej bardziej znany projekt maynarda z toola "a perfect circle". wiem, ze anathema w dorobku ma juz sporo albumow, ja znam tylko (po za wymienionym powyzej) starszy "jougment", ktory podoba mi sie, ale zdecydowanie mniej od a fine day to exit :).
satyricon wybrzmiwa szatanami, boje sie takiej muzyki :p.
a aktualnie przesluchuje "celestial" isis'a. jakos tak dziwnie sie zlozylo, ze dotad znalem grupe z nowszych albumow: panopticon i oceanic i przyznaje, ze kierunek w ktorym isis wyewoluowal odpowiada mi znaczenie bardziej.

bukins

numerubutu

no przygotowanie tamatu zrobilo na mnie wrazenie olbrzymie, wizualnie i merytorycznie na 5+ :] wolo wspominal mi jakis czas temu, ze wymiatasz na forach :p.
pozwole sobie jeszcze costam o swietlikach.
niedawno poznalem "zle misie", na plycie goscinnie udzial bierze nosowska. plyta swietna. i w las putas brakuje mi tego surowego dosc i charakterystycznego brzmienia z ogordu koncentrcyjnego, cacy cacy, czy wlasnie zlych misiow :p relizacja zalagodzila te wszystkie nieczystosci nadajace jakiegos smaku. inna sprawa, ze do przedsiewziecia z linda zaangazowano muzykow klasycznych :)

obywatel

wolo

slyszalem ze fani niejakiej Nirvany przyczepili sie ze rhcp wykorzystala w teledysku wizerunek Cobaina Smile

numerubutu

cobaina do zbierania kur po wioskach :>?
red hotow juz sciagam. dziekuje, ze porzypomnialas, ze istnieja w ogole :).

kuba

moze nie jaram sie Nimi aktualnie ale warto napisac bo kapela raczej niedoceniona.
Gov't mule - dose

Cos z pograniczna rocka poludniowego, hard, bluesa w polaczeniu z najlepszym wokalista jakiego mialem okazje slyszec. Nieraz udowodnili ze doskonale poruszaja sie miedzy wieloma stylami. utwory raven black night czy towering fool rozjebaly mnie dokumentnie ale tak naprawde nie ma na tym albumie utworow slabych, niektore po prostu ciezej wchodza:) Sluchajac plyty wiele razy wprost zaskoczyli mnie nietypowa konstrukcja zwrotki, wejsciem w solo etc... pomyslow maja naprawde od chuja. Sa niemal doskonali technicznie, po dose polecam live at roseland ballroom - na zywo slychac to jeszcze wyrazniej;]
Mieli lata kiedy to dawali po ok 300 koncertow rocznie (niewiele mniej niz stm!).

obywatel

Głowa

calm the fire - weapon of choice

wolo

rozwiń pan tą myśl Smile

a poza tym, chodzi o 4 kawałki z dema czy coś więcej chodzi po ludziach?

Daniels

Nirvana - Nevermind
Kto zgadza się z tym, że 'po świecie' krąży ogólna opinia, że Nirvana, to zespół dla 'początkujących rockmanów' albo sikających jeszcze w portki głupiutkich nastolatek, które myślą, że są kul, bo noszą pieszczochy, sztruksowe spodnie i kostki wyglądające jak reklama sklepu muzycznego niech podniesie rękę. Dobra, opuście. Gdybym się spytał kto na dodatek tak uważa, to pewnie byście wyglądali jak kapitulujący oddział żołdaków podnosząc dwie ręce w górę. Szkoda, że tak to wygląda, bo ja widzę w Nirvanie więcej niż tylko dobrą wymówkę dla młodszego brata, który mówi:
- Ja też chciałbym słuchać rocka!
- Masz tu Nirvanę, nie patrz na tego siusiaka, tylko posłuchaj sobie, a za tydzień dam Ci coś innego.
Aha, tak mianem wytłumaczenia - gdy zobaczyłem, że w teledysku do 'Dani California' RHCP udaje Nirvanę nie pobiegłem do siebie i nie usunąłem 'Stadium Arcadium' z listy ściągania w eMule'u... znaczy się nie połamałem mojej ORYGINALNEJ płyty (panie Prezesie ZAiKS).

Rage Against The Machine - Rage Against The Machine
Po prostu pewnej nocy idąc ulicą i słuchając 'Bombtrack' nie przestraszyłem się nadjeżdzającego samochodu wypełnionego ludźmi bez szyj... wszystko...

Alice In Chains - Jar Of Flies
'Nutshell' - kto nie słyszał, a co najważniejsze nie czytał tekstu tej piosenki nie zrozumie, co oznacza facet leżący w łóżku i ryczący jak bóbr... Płyta daje do myślenia.

wolo

Daniels

Nutshell - W kilku słowach
Gonimy omyłkowe kłamstwa
Stoimy twarzą do ścieżki czasu
A jednak walczę
A jednak walczę
W tej bitwie całkiem sam
Nikt nawet nie zapłacze
Nie ma takiego miejsca, by nazwać je domem

Moje oddanie zostało zgwałcone
Moja prywatność została zagrabiona
A jednak znajduję
Jednak znajduję
Powtórkę w mojej głowie
Jeśli nie mogę być sobą
Lepiej żebym umarł

Wyobraź sobie, że w pewnej chwili zdajesz sobie sprawę, że całe Twoje dotychczasowe życie to tak naprawdę gonitwa za czymś, co nie ma żadnej wartości. Gonitwa za kłamstwem, że jest OK, że coś znaczysz przez to, co robisz, a tymczasem jest zupełnie na odwrót.
Gdy zdajesz sobie z tego sprawę nie poddajesz się, tylko walczysz, walczysz zupełnie sam o to, aby nie wstydzić się siebie i swojego życia. Walczysz sam, bo nie ma na ziemi takiej osoby, która mogłaby swoją obecnością dać Ci 'dom'.
W swej naiwności mogło wydawać Ci się, że natrafiłeś na coś/kogoś co, wydawać by się mogło, daje Ci siłę i motywację do życia (walki) - jednak zostałeś znów wykorzystany. Twoje oddanie zostało zgwałcone... Jednak mimo to znajdujesz w swojej głowie kilka słów, kilka myśli, (osobę), która jest na to wszystko ukojeniem, lekarstwem... bo jeśli nie mogę być sobą, lepiej żebym umarł...

Buczyslawa

LeszczU

jeżeli chodzi o mnie to 3 kapel: severed head of state, his hero is gone i tragedy. przetrzepcie jakieś szpiegowskie syfy i tam tego pełno. a po za tym taki news jakby ktos niewiedział to tragedy ma nową płytę "nerve damage". oi!

Głowa

wolo - nie, poki co odkrylem, ze calmowi maja strone i zaciagnalem sie na demko, rozpierdala mnie wlasnie nothing more i weapon of choice, reszta mnie traci troche swoja rytmika.

poza tym troche crusta w stylu from ashes rise, fajna jazda.

LeszczU - gratuluje epki!

numerubutu

swojego czasu tez bardzo duzo meczylem demo calmow. pamietam, ze bardzo wokal mi sie podobal, pamietam tez, ze brakowalo mi bardzo jakiegos zwolnienia w tym wszystkim. perkusja caly czas cyk cyk cyk cyk cyk cyk i zdawało mi się to dość monotonne, jako ze mam problemy z muzyka ciezkostrawna:). gitarowo tez bardzo dobrze.
nerve damage bardzo malo na emule.
jezeli o nirvane chodzi to jak najbardziej unplugged z nowego jorku. bardzo wrazliwie i dojrzale. urzeka tez brzemienie. ich kompozycje w formie akustycznej zyskaly jakas nieokreslarna glebie. do reszty materialu nirvany nie wracam od kilku lat.
a do pierdolenia na tematy sensum egzistum nie podchodze :).

LeszczU